YaBen
Sevgili Sinem Cezayirli ile çektiğimiz bu kısa filme gelince...Kendimize inanmanın ve koşullar ne olursa olsun üretmenin yolunu bulduğumuz eski bir tarihe ait... Aslında sadece bir doğaçlama ile başlamıştı... Sonra Sinem almış, bir kurgu, bir ışık, bir edit... Bir şeyler yapmış, bambaşka anlamlar, hayatlar... İyi ki de yolumuz kesişmiş... Bir yerden başlamanın önemini hatırlatıyor bu film bana... Sadece paylaşmak, sadece yapmanın hazzı için... Yaratıcı insanların ortak noktası bu sanırım: Başka türlü var olamamak... İçimde ifade edilmeyi bekleyen bana ait olan ya da olmayan, ama bir şekilde orada olan ve paylaşmak istediğim duygular, öyküler, anlar var... Orada olduklarından ben bile bihaberim aslına bakarsanız... Bazen sadece oynarken ya da yazarken görünüyorlar ve o an keşfediyorum... Hayatla mı konuşuyorum, hayat mı benimle konuşuyor... Şşşşş... Kulak kesiliyorum...
Yorumlar
Yorum Gönder