Özgürüm

Bugün bir nedenle ta 5 yıl öncesinin hatta 8 yıl öncesinin emaillerine döndüm bir konuda... Bir an o zamanlardaki kendimle baş başa kalmış gibi hissettim. O zamanki görüntüm geldi, duygularım, beklentilerim, yapabildiklerim yapamadıklarım... Neler değişmişti o günden bugüne... Bazı şeylerde çok, bazı şeyler aşağı yukarı aynı - başkalaşmış ama aynı... Ve fark ettim aslında ters diye bir şey yok... Aslında, yapamamak, başaramamak, ya da a noktasına gideyim derken b noktasında bulmak kendini... Sorun değil... Matematikte bunlara problem denmeseydi çünkü problem değil bunlar.. Bunların hepsi epi topu hayat... Ve 38 yaşımda olduğum bu günler... Sırada 48'ler 58'ler 68'ler var... umarım.. Anlıyorum ki.. İdrak ediyorum belki... Sade yaşamak ve merakla bakmak... Şahitliğini yapabilmek... Şimdi Şimdi... Dev sıçramaların karınca adımlarla el ele gittiği bu yolda... Kafamı kaldırıp manzaraya bakmak... Bir OH çekmek... Hissetmek seni ve beni... Tam sırası sanki... Aradaki boşluk.. Aramızdaki boşluk... Bir sebepten varsayımla, mazeretlerle, yargıyla doldurmaya çalışarak bilinir kıldığım boşluğu... Özgür bırakıyorum... Hiç bir şey bilmiyorum... Bu ne büyük özgürlük... Hatalarım içinde kendi masumiyetimi görmek... En temiz iyi niyetimdeki ikincil çıkarlarımı keşfetmek... İyi-kötü bir hayatın iyi-kötü temsili.. Ne büyük bir özgürlük... Olduğum gibi olduğumda... Özgürüm...